برای ساکنان مرگستان غزه

برخی از احساسات را نمی توان به زبانی غیر از زبان اصلی اشان بیان کرد. شعری که می خوانید، از احمد مطر یکی از شعرای برجسته معاصر عرب است. این شعر را هرگز نمی توان ترجمه کرد. بله می توان آن را به نثر درآورد اما هرگز آن احساسات نهفته در آن را نمی توان درک کرد و دریافت. از همین رو، این شعر را که متناسب با رویدادهای جاری در فلسطین است، بی هیچ ترجمه ای به حضورتان تقدیم می کنم. می توانید کلمات آن را ترجمه کنید و حداقل از ماجرای آن مطلع شوید.

أيها الشعر لقد طال الأمد
أهلكتني غربتي أيها الشعر
فكن أنت البلد
نجني من بلدة لا صوت يغشاها
سوى صوت السكوت
أهلها موتى يخافون المنايا
والقبور انتشرت فيها على شكل بيوت
مات حتى الموت
و الحاكم فيها لا يموت

احمد مطر

به امید روزگاری خوش

09-01-10 یا همان 21-10-87