اگر فردی به پدرش رحم نکند، قطعا به دیگری هم رحم نمی کند؛ بسیاری از ما، خواسته یا ناخواسته این نکته را در ارزیابی دیگران در مد نظر قرار می دهیم. حال اگر این فرد دستی بر آتش سیاست داشته باشد، بی تردید این بیرحمی بیشتر خواهد بود، چرا که سیاست بی پدر و مادر است و آنکه وارد این دنیا شود، خدا عالم است با دیگری و با نزدیکان خود برخورد می کند.
امیر قطر چند سال پیش در کودتایی سفید پدر خود را به کناری نهاد و خود قدرت را به دست گرفت. او ظاهرا بلندپرواز است یا شاید دیگران بلندپروازش کرده اند. این بلندپروازی طی ماه های اخیر نمود و بروز بسیار بیشتری یافته است. فاکتوروار به سراغ این بلندپروزای ها و اهداف نهان آنها برویم:
قطر بزرگترین صادر کننده گاز مایع جهان است. البته قطر این عنوان را در سایه سیاست های اقتصادی بیمار ما به دست آورده. وگرنه بخشی از چاه گازی ای که اکنون آن را به این سو و آن سو صادر می کند، متعلق به ایران است. اما چه کنیم.
نخست وزیر قطر دیروز با همتای اسراییلی خود بینامین نتانیاهو در هتلی در دیدار کرده و اندکی بعد، بیانیه دوحه در موافقت با صادرات گاز به اسراییل برای جبران کاهش گاز صادراتی از مصر، منتشر شد.
در بحران یمن، کشورهای حوزه خلیج فارس به رهبری عربستان کوشیدند تا با ارایه ابتکار عملی این بحران را پایان دهند و به موازات این کشورها، قطر پیش دستی کرده و با مخالفان یمنی وارد گفت وگو شده و به آنها ابتکار عملی متفاوت ارایه کرده است.
اخیرا اخباری منتشر شد درباره آمادگی قطر برای انتقال دفتر حماس و رییس دفتر سیاسی اش خالد مشعل به دوحه در سایه رویدادهای جاری در سوریه. همچنین اخیرا نخست وزیر قطر از یک سو ابراز امیدواری می کند تا بحران سوریه در داخل سوریه حل شود و اینکه نظام در این کشور سرنگون نشود و از سوی دیگر، الجزیره با تمام قوا می کوشد تا نظام را سرنگون کند.
این نکات را هم از یاد نبریم:
غسان بن جدو یکی از برجسته ترین خبرنگاران الجزیره اخیرا در اعتراض به سیاست های الجزیره در تخریب سوریه، از سمت خود در این شبکه استعفا داد.
علی عبدالله صالح رییس جمهور یمن در واکنش به ابتکار عمل قطر، به شدت از این کشور انتقاد کرد به طوری که عذرخواهی غیر مستقیم قطر را در پی داشت. و ....
اگر دقت کنید می بینید سه کشور هدف گذاری شده در سیاست های قطر، عربستان سعودی، مصر و سوریه هستند که قطب سه گانه جهان عرب اند.
امیر قطر می کوشد تا با انجام یک بازی کثیف سیاسی و به حاشیه راندن این کشورها ( همان گونه که پدر خویش را کنار زد) به هر ترتیبی که شده نقش محوری و رهبری در جهان عرب کسب کند. مثلا گاز به اسراییل می فروشد، در عین حال، از مشعل به عنوان مظهر مقاومت و یکی از شخصیت های محبوب جهان عرب استقبال می کند، کمک های انسان دوستانه هم به غزه می فرستد، سیاست های عباس و حکومت خودگردان را از طریق افشای برخی اسناد محرمانه و در بازه زمانی خاصی، رسوا می کند، اسلحه به انقلابیون لیبیایی ارسال می کند، با تمام قوا نظام سوریه را در الجزیره می کوبد، انقلاب های عربی در مصر و تونس و هر جای دیگر جهان عرب به استثنای بحرین را تقویت می کند، خود را آماده میزبانی جام جهانی فوتبال 2022 می کند و دهها تلاش دیگر.
اما این پرسش مطرح می شود که آیا قطر موفق به رهبری جهان عرب خواهد شد؟ نمی توان قطعا در این باره نظر داد. نقاط ضعف قطر و صد البته قوتش متعددند:
قطر در حال باختن بازی رسانه ای خویش است: الجزیره با وجود اینکه خود یکی از مهم ترین عوامل ایجاد انقلاب ها در کشورهای عربی بود ، اما در مقابل این دستاورد، مصداقیت و راستگویی خود را در نگاه بیننده عرب از دست داد و کم کم به حاشیه رانده می شود، استعفای غسان بن جدو ضربه کمر شکنی به مصداقیت این شبکه وارد کرد.
انتقاد علی عبدالله صالح از قطر توانست تلاش این کشور برای به حاشیه راندن عربستان را آشکار کرد و این نکته بسیار بدی در سیاست خارجی قطر است.
مردم سوریه هم دیگر علاقه ای به الجزیره و امیر قطر ندارند. این را صحبت های یک شاهد عینی روی آنتن الجزیره بیش از پیش آشکار می کند که در جریان این صحبت ها، به گوینده الجزیره تاکید کرد که مردم سوریه در حال گفتن فحش بسیار رکیکی به الجزیره و امیر قطر هستند. همچنین ویدیوی رسوا ساز صحبت های گوینده الجزیره با عزمی بشاره درباره تاکید بر سوریه در لابه لای صحبت هایش و کناره گرفتن از موضوع اردن نکته دیگر این رسوایی هاست.
در اینجا این نکته را از یاد نبریم که امیر قطر و پادشاه کنونی اردن از نسل جدیدی بودند که آمریکا در آن زمان به عنوان رهبران فرمانبردار و در عین حال مدرن، آنها را به جهان عرب معرفی کرد.
جانبداری آمریکا و اسراییل در عرصه سیاسی بین المللی از قطر را می توان نقطه قوت این کشور دانست.
حال تمام این نکات را جمع بزنید با مساحت و جمعیت و تاریخ سیاسی طویل و عریض سه کشور عربستان، سوریه و مصر.
ارزیابی با شماست.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر