محمود عباس

دیروز کنفرانس خبری 12 شخصیت بلندپایه عرب و اروپایی در شرم الشیخ را دنبال می کردم. تمامی این شخصیت ها و چهره ها طی مدتی بسیار کوتاه و در تماس هایی تلفنی برای واکاوی مسئله "تثبیت" آتش بس یک طرفه اسراییل گردهم آمده بودند.گردهمایی این همه مقام بلندپایه برای موضوع نوار غزه بسیار جالب بود. این همه مقام در حالی گردهم آمده بودند که اسراییل حمله به نوار غزه را متوقف کرده بود و آنها برای دعوت به تثبیت این آتش بس و نه برای توقف آن به شرم الشیخ آمده بودند. نمی دانم چرا این تعداد رئیس جمهور چرا به هنگام حملات در این باره دیدار نکردند و حسنی مبارک آنها را گردهم نیاورد. بماند.

یکی از این چهره ها، محمود عباس رئیس حکومت خودگردان بود که نهم همین ماه میلادی دوره ریاستش پایان یافته است. او که به عنوان نماینده مردم فلسطین در آن جمع حاضر شده بود، پس از صحبت های تمامی شخصیت های اروپایی و عربی زبان به سخن گشود. حال آنکه انتظار می رفت وی در همان ابتدای کنفرانس درباره فلسطین و حمله اسراییل به نوار غزه سخن بگوید اما چنین نکرد.

از سویی دیگر، زمانی هم که زبان به سخن گشود، تنها به این بسنده کرد که {حمله به نوار غزه} فاجعه ای بشری و فاجعه ای بزرگ است. امیدوارم خیلی زود کمک ها برای مردم نوارغزه ارسال شود.

وی نه سخن از ضرورت عقب نشینی اسراییلی ها از نوار غزه گفت و نه اشاره ای به ضرورت گشودن گذرگاه ها و یا گشودن تحقیقاتی درباه جنایات جنگی اسراییل در باریکه غزه و یا وحدت فلسطینیان و از این قبیل نکرد. سخنان او حتی از سخنان تمامی شرکت کنندگان در کنفرانس خبری کوتاه تر بود.

بزرگان گفته اند:"والعبرة لمن اعتبر." شما نتیجه گیری بفرمایید.

به امید روزگاری خوش
09-01-19 یا همان 30-10-87