بعضی وقتها پیش خودم فکر می کنم برای اینکه میراث فرهنگی ات را در برابر طوفان حوادث و رویدادها و تحولات مطلوب و نامطلوب حفظ و صیانت کنی چندان هم لازم نیست در همان شهر یا زادگاهت باشی و می توانی از دور این وظیفه را به عهده بگیری. شاید هم من بر خطا باشم و چنین نباشد.
این را گفتم تا به موضوعی و سنتی پسندیده که طی سال های اخیر به دست فراموشی سپرده شده یا می شود، اشاره کنم. سنت "گرگیعان" در میان خوزستانیان. متاسفانه برخلاف ادعاهای همیشگی مان در حمایت از میراث فرهنگی در برابر این و آن، چندان خدمتی به این میراث نکرده ایم. امروز همین کلمه "گرگیعان" را در گوگل وارد کردم تا بدانم چه تعداد اطلاعات در این باره در اختیارم قرار می گیرد اما متاسفانه جز یک جستاری که سال گذشته به همین مناسبت در وبلاگم نوشتم (http://netnigar.blogspot.com/2009/09/blog-post.html) چیزی نیافتم. پیش خودم گفتم چرا ما میان خروارها نوشته هایی که تحت عناوین مختلف در اینترنت ثبت و ضبط می کنیم، هیچ اشاره ای به مناسبت ها و سنت های پسندیده خود نداریم و هیچ مطلبی ولو در حد یک سطر یا پاراگراف درباره آنها نمی نویسیم. آیا باید میراث پدران و گذشتگان خود را در تاریکخانه ذهن و حافظه خود به دست فراموشی بسپاریم و تنها به دنبال والنتاین و اینگونه سنت ها و مناسبت های وارداتی هروله کنیم؟
اما گرگیعان چیست؟ همان گونه که در جستار یک سال گذشته خود نیز اشاره کرده بودم اين سنت بعد از ولادت امام حسن علیه السلام رایج می شود. مردم برای عرض تبریک به امام علی و حضرت فاطمه علیهما السلام "قرة عين قرة عين" گویان به منزلشان می آیند و کم کم به صورت مناسبتی هر ساله در میان مسلمانان رواج می گیرد اما گویا در محدوده مولد امام حسن و برخی مناطق مجاور و از جمله خوزستان باقی می ماند. از این رو، اکنون این سنت در میان خوزستانیان، جنوب عراق، کشور کویت و سرزمین حجاز رایج و متداول است و اگر در این روزها تلویزیون های این مناطق را دنبال کنید ، تصویرها و گزارش هایی در این باره پخش می شود. اما کلمه "گرگیعان" همان مصحف و تعدیل شده واژه "قره عین" است که در بالا آمد و از آنجا که حرف "ق" در میان ساکنان این نواحی در لهجه به "گ" بدل می شود، کم کم "قره عین" به "گره عین" وسپس "گرگیعان" تغییر می یابد. اما این واژه مکملی نیز داشته و آن این بوده است : "گرگیعان اببیتکم، الله ایخلی اولیدکم" یعنی " نور چشمی به خانه شماست، خداوند نگهش دارد". این میراث آبا و اجدادی هر ساله همزمان با ولادت امام حسن مجتبی علیه السلام در میانه ماه رمضان در خوزستان گرامی داشته می شود و کودکان شب ولادت امام حسن علیه السلام به در خانه ها رفته وبا تکرار عبارت یاد شده در بالا، عیدی از خانواده ها می گیرند.
امید است که فرزندان سرزمین خوزستان این سنت پسندیده را پاس دارند و در انتقال این میراث فرهنگی به آیندگان کوتاهی نکنند.
به اميد روزگاری خوش
23-08-2010 یا همان 01-06-1388
این را گفتم تا به موضوعی و سنتی پسندیده که طی سال های اخیر به دست فراموشی سپرده شده یا می شود، اشاره کنم. سنت "گرگیعان" در میان خوزستانیان. متاسفانه برخلاف ادعاهای همیشگی مان در حمایت از میراث فرهنگی در برابر این و آن، چندان خدمتی به این میراث نکرده ایم. امروز همین کلمه "گرگیعان" را در گوگل وارد کردم تا بدانم چه تعداد اطلاعات در این باره در اختیارم قرار می گیرد اما متاسفانه جز یک جستاری که سال گذشته به همین مناسبت در وبلاگم نوشتم (http://netnigar.blogspot.com/2009/09/blog-post.html) چیزی نیافتم. پیش خودم گفتم چرا ما میان خروارها نوشته هایی که تحت عناوین مختلف در اینترنت ثبت و ضبط می کنیم، هیچ اشاره ای به مناسبت ها و سنت های پسندیده خود نداریم و هیچ مطلبی ولو در حد یک سطر یا پاراگراف درباره آنها نمی نویسیم. آیا باید میراث پدران و گذشتگان خود را در تاریکخانه ذهن و حافظه خود به دست فراموشی بسپاریم و تنها به دنبال والنتاین و اینگونه سنت ها و مناسبت های وارداتی هروله کنیم؟
اما گرگیعان چیست؟ همان گونه که در جستار یک سال گذشته خود نیز اشاره کرده بودم اين سنت بعد از ولادت امام حسن علیه السلام رایج می شود. مردم برای عرض تبریک به امام علی و حضرت فاطمه علیهما السلام "قرة عين قرة عين" گویان به منزلشان می آیند و کم کم به صورت مناسبتی هر ساله در میان مسلمانان رواج می گیرد اما گویا در محدوده مولد امام حسن و برخی مناطق مجاور و از جمله خوزستان باقی می ماند. از این رو، اکنون این سنت در میان خوزستانیان، جنوب عراق، کشور کویت و سرزمین حجاز رایج و متداول است و اگر در این روزها تلویزیون های این مناطق را دنبال کنید ، تصویرها و گزارش هایی در این باره پخش می شود. اما کلمه "گرگیعان" همان مصحف و تعدیل شده واژه "قره عین" است که در بالا آمد و از آنجا که حرف "ق" در میان ساکنان این نواحی در لهجه به "گ" بدل می شود، کم کم "قره عین" به "گره عین" وسپس "گرگیعان" تغییر می یابد. اما این واژه مکملی نیز داشته و آن این بوده است : "گرگیعان اببیتکم، الله ایخلی اولیدکم" یعنی " نور چشمی به خانه شماست، خداوند نگهش دارد". این میراث آبا و اجدادی هر ساله همزمان با ولادت امام حسن مجتبی علیه السلام در میانه ماه رمضان در خوزستان گرامی داشته می شود و کودکان شب ولادت امام حسن علیه السلام به در خانه ها رفته وبا تکرار عبارت یاد شده در بالا، عیدی از خانواده ها می گیرند.
امید است که فرزندان سرزمین خوزستان این سنت پسندیده را پاس دارند و در انتقال این میراث فرهنگی به آیندگان کوتاهی نکنند.
به اميد روزگاری خوش
23-08-2010 یا همان 01-06-1388
۱ نظر:
Эй, не могли бы вы дать мне знать, какие веб-хостинга, вы использования ? Я загрузил свой блог в 3 совершенно разных веб-браузеров , и я должен сказать, что это блог загружается намного быстрее, то большинство . Можете ли вы порекомендовать хороший хостинг-провайдер вчестной цене? Ура, я ценю это! привет!
ارسال یک نظر